Wstęp: Odbiór HDTV – ale jak?

Wstęp: Odbiór HDTV – ale jak?

Na pierwszy rzut oka wszystko wyglądało tak prosto. Od 2006 roku wiele osób kupuje telewizory HD w pobożnym oczekiwaniu, że wtedy wszystko będzie wyglądać lepiej. Przecież telewizory mają większą rozdzielczość, czyli ostrzejszy obraz. Ale nadawcy muszą też emitować obraz w rozdzielczości HD, aby wykorzystać potencjał płaskich telewizorów. W międzyczasie to robią, ale jak na razie HDTV nie dotarło do wielu widzów. W większości z nich brakuje niezbędnych odbiorników. W technologicznym piekle pomiędzy skrótami takimi jak H.264, HD+ czy DVB-S2 wielu straciło orientację. A szkoda – bo tylko HDTV sprawia, że nowe telewizory błyszczą. Ujawniamy, co i jak działa.

Kiedy telewizja HD jest naprawdę HD?

HD oznacza nic innego jakhigh definition”, tłumaczone jako „wysoka rozdzielczość”. „Wysoka rozdzielczość” z kolei oznacza szczególnie drobny raster pikseli. Obrazy w tym drobnym rastrze są ostrzejsze, pokazują widzowi więcej szczegółów. Różnica między telewizją normalną a HD jest wyraźna – mniej więcej tak, jakbyśmy oglądali zdjęcie najpierw w gazecie, a potem w błyszczącym magazynie.

Telewizory„HD ready” z rozdzielczością co najmniej 1.280 x 720 lub„Full HD” z rozdzielczością 1.920 x 1.080 pikseli mogą wyświetlać treści w wysokiej rozdzielczości. Do tego niezbędne są nowe drogi odbioru. A jeśli nie masz w miarę nowego telewizora, to prawdopodobnie będziesz musiał kupić odbiornik.

HD w zasadzie nie ma nic wspólnego z cyfrowym. Chociaż odbiór cyfrowy jest podstawowym wymogiem telewizji w rozdzielczości HDTV, to stara standardowa rozdzielczość również jest nadawana cyfrowo. Może to również powodować zamieszanie przy przełączaniu na HDTV. Nie zawsze jest jasno powiedziane, które kanały rzeczywiście można odbierać w jakości HD. Lubią reklamować szeroką gamę kanałów w cyfrowej jakości, z których tylko część jest faktycznie nadawana w HD.

Co to jest tuner? Co to jest karta inteligentna?

Niezależnie od tego, w jaki sposób chcesz odbierać HDTV, zawsze muszą być spełnione pewne wymagania. Najpierw oczywiście potrzebny jest telewizor, który jest co najmniej HD ready. Po drugie, potrzebny jest tuner lub odbiornik, czyli taki, który rozumie i dekoduje sygnał HD. Jeśli masz kablówkę, potrzebujesz tunera DVB-C z obsługą Mpeg4; jeśli masz satelitę, potrzebujesz tunera DVB-S2; wtedy możesz odbierać niekodowane programy HD. Dla telewizji płatnej i nadawców prywatnych potrzebne są także tzw. karty inteligentne, karty z chipem, które z reguły wkłada się do interfejsów CI lub CI-Plus. Jeśli telewizor nie posiada tunera lub interfejsu, potrzebny jest również odpowiedni dekoder.

Istnieją trzy ścieżki odbioru telewizji HDTV: Oprócz satelity i kablówki jest też internet. Naziemny odbiór HDTV przez DVB-T byłby technicznie możliwy, ale niestety nie jest w zasięgu wzroku.

Wyjaśniamy w trzech częściach jak odbierać HDTV – dla każdego sposobu osobno.

Odbiór HDTV – ale jak? Ścieżki odbioru, nadajniki i ścieżki specjalne

  • Wstęp: Odbiór HDTV – ale jak?
  • Odbiór HDTV przez satelitę
  • Odbiór HDTV przez kabel
  • Odbiór HDTV przez Internet
  • Podsumowanie: Odbiór HDTV – wszystko jasne?

Powiązane artykuły